Wat mijn dochter over diabetes moet weten

Maar er is iets wat nog moeilijker is dan het tellen van koolhydraten. En dat is diabetes uitleggen aan jou, mijn lieve tweejarige dochter. Hoe vertel ik jou wat er aan de hand is?

Deze vraag houdt mij bezig sinds de dag dat ik ontdekte dat je moeder zwanger was.

Dus, wat wil ik dat je weet?

Papa is niet ziek

Ik ben niet ziek. Ik weet dat het verwarrend is, maar dat is niet waarom ik moet spuiten en pillen moet slikken. Ik wil niet dat je denkt dat papa ziek is. Mensen met diabetes zijn niet ziek. Je hebt mij vaak horen zeggen: ‘Papa moet zijn medicijnen nemen om zich beter te voelen’.Dat is waar. Ik voel mij beter door mijn medicijnen, waardoor ik net zo kan leven als jij: gezond en gelukkig.

Papa heeft een insulinepomp

De 'wat is dat'-fase hebben we gehad . Je weet alles over ‘papa’s insulinepomp’. Mama en ik hebben je uitgelegd dat ik zo mijn medicijnen krijg. 'Mama, papa prikt in zijn buik', horen we je dan zeggen. Ik heb zelfs gezien hoe je de poppen waarmee je speelt dezelfde spuit geeft. Mijn pomp geeft mij mijn medicijnen. Het is niet eng.

Ik moet in mijn vinger prikken

Toen je oud genoeg werd om mijn diabetes een beetje te begrijpen, weet ik dat je boos werd als je zag dat ik mijzelf in mijn vinger moest prikken. Je had geen idee waarom ik dat deed. Je zag alleen mijn vinger en de kleine druppels bloed, waarna je allemaal vragen zou stellen. Elke keer vertelde ik je, ‘Het gaat goed met papa’.‘Het heeft papa geen pijn gedaan.'

En dat is de waarheid. Het prikken in mijn vinger is onderdeel van mijn dagelijkse routine. Het is niet zo pijnlijk  en je hoeft je geen zorgen te maken. 

We zijn allemaal anders

Als mijn diabetes je één ding kan leren, is dat we allemaal anders zijn. Iedere persoon is uniek, en dit iséén van de dingen die mij uniek maakt. Ja, ik moet insuline spuiten om mezelf gezond te houden, maar het is een onderdeel van wie ik ben. Ik wil dat je dit weet: we zijn allemaal speciaal omdat we uniek zijn en dat is een geweldige levensles.

Wat wil ik dat mijn dochter nog meer weet over diabetes?

Ten eerste, het gaat goed met mij. Je zult mij misschien je pakje appelsap zien drinken of even pauzeren als we spelen om een hapje te eten, maar het gaat goed met mij.

Zeker, soms kunnen dingen pijn doen (het inbrengen van een infusieset, het spuiten van insuline,het prikken in mijn vinger ), maar ik zal sterk blijven en mijn best doen voor je, zodat je nergens bang voor hoeft te zijn.

Ten slotte wil ik dat je weet dat ik alles wat ik doe, doe om mijzelf beter te voelen. Zodat ik gezond kan zijn voor jou. Zo kan ik zo lang mogelijk bij je zijn en kunnen we samen zo veel mogelijk mooie herinneringen maken. Want vanaf het moment dat ik wist dat je moeder zwanger was, heb ik meer aan jou gedacht dan aan diabetes.