Ik wil de baas blijven over mijn diabetes

Femke (17) kreeg diabetes toen ze in de brugklas zat. Inmiddels zit ze in het eindexamenjaar van de HAVO en bereidt ze een auditie voor het conservatorium voor. “Het was in het begin best moeilijk om diabetes te hebben. Toch ben ik blij dat ik het niet nog jonger kreeg. Ik was nu in ieder geval op een leeftijd dat ik het kon begrijpen.” 

Diabetes en diagnose

“In het begin wist ik totaal niet wat diabetes inhield. En het was moeilijk dat ik niet meer alles kon doen, zoals ik dat gewend was. Gelukkig kon ik al snel de knop omzetten en positief denken. Ik wilde de baas blijven over mijn diabetes en niet dat het mijn leven zou bepalen. Ik wilde alles wat ik deed, blijven doen en zelfs meer dan dat. 

Ik tennis intensief en speel ook competitie. Daarnaast speel ik veel saxofoon, ook in een band. Diabetes hindert mij soms tijdens deze activiteiten, maar ik weet nu wat me helpt. Zowel saxofoon spelen als tennissen kosten veel energie en leveren soms spanning op. Als ik laag zit, vraag ik bij een tenniswedstrijd een paar minuten extra pauze. Ik heb geleerd om me daarover niet meer druk te maken, want eigenlijk snappen anderen dat best.”

Van pentherapie naar de insulinepomp met sensor

“De nieuwe MiniMed 670G-insulinepomp met sensor helpt mij bij mijn actieve leven. Ik had altijd een pen, maar sinds een jaar heb ik deze nieuwe pomp van Medtronic. Het is een fijn systeem. Als ik sport, zet ik de tijdelijke streefwaarde wat hoger (in de sportstand). Dan geeft de pomp minder insuline af en blijf ik rond de waarde 8 zitten. Als ik me erg inspan, trekt de pomp dat niet helemaal en moet ik tijdens een tenniswedstrijd toch even wat eten. Maar ik ben super tevreden met de 670G.

We kregen eerst een instructie van mensen uit het ziekenhuis en Medtronic. Dan leer je gelijk alle mogelijkheden kennen en hoe je de pomp het beste kunt gebruiken. En als iets niet goed werkte, belde ik met het servicecenter, waar ik goed werd geholpen.
De pomp was een hele verandering, maar ik wende er best snel aan. Omdat deze automatisch veel dingen oplost, moest ik vooral leren om op mijn handen te zitten en niet direct te veel bij te sturen. Ik voer in wat ik eet en dan geeft de pomp eigenlijk automatisch de juiste hoeveelheid insuline af. 

’s Nachts heb ik nog weleens een hypo. De sensor voelt dat aankomen en geeft ruim van tevoren een alarm af. Daardoor kom ik minder laag te zitten en voorkomt de 670G dat ik me heel slecht voel. Mijn belangrijkste tip voor andere gebruikers is: grijp niet gelijk in als je even wat hoger zit, ga niet alvast bijbolussen. Corrigeer pas als de pomp dat aanbeveelt.”

Skiën, lachen en leren

“Dit jaar was ik voor het eerst met andere jongeren met diabetes op wintersport via de Bas van de Goor Foundation. Van tevoren was ik een beetje bang of ik mij wel thuis zou voelen bij een groep onbekenden. Maar het was gelijk in de bus al leuk met al die anderen, waaraan ik niks hoefde uit te leggen. We konden ook grappige dingen met elkaar delen. En er was supergoede begeleiding van een kinderarts, een wijkverpleegkundige en vrijwilligers. 

Tijdens de praatuurtjes was het goed om te horen hoe anderen met diabetes omgaan. En we hebben ook veel gelachen, bijvoorbeeld om alle pompalarmen die soms tegelijk afgingen. Je leert van hoe anderen het doen én krijgt allerlei handige tips. We hebben bijvoorbeeld ervaringen uitgewisseld over diabetes en je menstruatie, het halen van het rijbewijs en de overstap naar de volwassenenpoli. Ik hoorde ook dat je met je diabetes voor in de rij mag bij attracties in de Efteling. Daar kun je gewoon een kaartje voor halen bij de ingang. 

Natuurlijk hebben we ook heerlijk geskied, het was supermooi weer. Ik kan een vakantie met de Bas van de Goor Foundation echt aanraden. Je skiet én je maakt nieuwe vrienden, die weten wat diabetes betekent en dat ook kunnen relativeren.”