Hoe Addie de universiteit en diabetes combineerde

“Ik denk graag dat ik een echte expert ben op het gebied van het hele 'studentengebeuren'. Ik heb genoeg spijkerjassen, coltruien en ruime sweaters verzameld om een hele kolonie hipster-pinguïns warm te houden. En ik kan zelfs goed genoeg akoestisch gitaar spelen om mee te doen aan spontane muziekevenementen zonder de sfeer te verpesten. 

Mijn gevoel voor mode en mijn podiumkunsten vormen echter maar één kant van mij. De andere kant is minder fantastisch, maar wel veel belangrijker. Hier draait het om hoe ik verantwoordelijk en onafhankelijk kan zijn, bijvoorbeeld bij dingen als 's ochtends mijn bed opmaken of mijn talent om me aan mijn boodschappenbudget te houden. Maar het belangrijkste is mijn vastberadenheid als het gaat om de behandeling van mijn type 1 diabetes.

Diabetes onder controle houden en een druk schema

Ik ga weer bijna terug naar de universiteit en ik weet dat dit kwartaal lastiger wordt dan ooit. Ik ga gevorderdencursussen biologie en scheikunde volgen, ben voorzitter van twee studentenclubs, werk als reisleider en tutor, en doe samen met een van mijn professoren neurowetenschappelijk onderzoek. Hopelijk krijg ik af en toe ook de kans om te slapen, te eten en van de zon te genieten. Het grootste deel van mijn tijd en energie zal worden opgeslokt door het drukke leven dat ik heb opgebouwd op school. Ik kan dan niet nog in mijn al te volle agenda zetten “14:00 - 16:00: grote zorgen maken over mijn bloedglucosewaarden (BG)”.

De meeste zorgen en stress die ik had over de behandeling van mijn type 1 diabetes, zijn al minder geworden sinds ik een insulinepomp met continue glucosemonitoring (CGM) ben gaan gebruiken. Ik heb nog nooit zoveel zin gehad in een nieuw kwartaal als nu. Want ik weet dat het kleine piepende apparaatje op mijn heup het geheime wapen is voor het halen van mijn academische en persoonlijke doelen dit jaar. Ik heb meer vertrouwen in mijn diabetesbehandeling dan ooit. Ik heb namelijk een insulinepomp die al meerdere keren heeft bewezen mijn BG binnen mijn streefbereik te kunnen houden, vooral in situaties die eerder lastig waren voor mij.

Studeren, op de juiste manier

Het is bekend dat mijn BG-waarden pieken bij ogenschijnlijk kleine stresssituaties, zoals het zien van een spin in de badkamer of beleefde gesprekjes voeren met andere mensen. Dus als al mijn professoren besluiten om hun examens en de papers met 10 pagina's in dezelfde twee dagen te proppen, is het helemaal mis. Ik krijg dan te maken met een periode van hoge BG-waarden die dagenlang hoger zijn dan 13 mmol/l, en die pas zakken als mijn stress weer volledig verdwenen is. 

Daar hield ik rekening mee bij het plannen van mijn studie. Ik maakte bewust de keuze om minimaal twee weken van tevoren te beginnen met de voorbereiding van examens. Dat deed ik niet omdat ik een superstudent was, maar omdat ik wist dat ik me door de onvermijdelijke hoge BG-waarden minder goed zou kunnen concentreren naarmate het examen dichterbij kwam. (Als je dacht dat studeren voor een proefwerk over organische chemie moeilijk is zonder schommelende BG-waarden, probeer dan eens complexe reactiemechanismen te visualiseren met een BG van 20 mmol/l... Dat is best lastig.) 

Nu ik een insulinepomp heb, maak ik me geen zorgen meer over de neiging tot zelfsabotage van mijn lichaam wanneer ik last heb van spanningen. Op het moment dat mijn BG begint te stijgen, komt mijn pomp in actie. De pomp verhoogt dan automatisch mijn basale insulineafgifte, zodat ik er niet over na hoef te denken of me er zelfs niet eens van bewust ben dat mijn waarden hoog zijn. Ik hoef me alleen zorgen te maken om datgene waar ook mijn medestudenten zich zorgen om maken: slagen voor mijn examens.

Leven met huisgenoten

Het hoort ook bij het studentenleven om uit huis te gaan en een eigen leven te beginnen zonder toezicht door volwassenen. Het kan voor studenten met type 1 diabetes bijzonder ingrijpend zijn om niet bij familie en vrienden in de buurt te zijn en plotseling in een vreemd land te wonen dat vol zit met mensen die het verschil niet weten tussen een alvleesklier en een aardappel. Zo voelde ik me in elk geval wel toen ik met mijn opleiding begon, dus ik stond te popelen om mijn kamergenote te vertellen over mijn diabetes. Ik wilde het meisje dat ik net had ontmoet, niet meteen overdonderen met informatie over het injecteren van glucagon en situaties waarin ze het alarmnummer moest bellen. Ik had geluk. Mijn kamergenote had ontzettend veel begrip en werd snel een van mijn beste vriendinnen. Ik kon altijd op haar vertrouwen — ze hield mijn geheimen over jongens voor zich, maar haalde ook een glas vruchtensap als mijn waarden daalden.

Alleen wonen (en genoeg slapen!)

Maar dit jaar wordt het anders. Mijn kamergenote ruilt mij in voor stokbrood en croissants, en gaat in Frankrijk studeren. Ik woon dan voor het eerst alleen. Normaal gesproken zou ik daar zenuwachtig van worden. Ik heb mijn diabetes jarenlang zelf onder controle gehouden, maar het gaf me altijd rust te weten dat er iemand bij me in de buurt was die me kon helpen als ik acuut hulp nodig had. In de praktijk vind ik het eigenlijk wel heel erg fijn om mijn eigen plekje te hebben. Ik heb zoveel vertrouwen gekregen in mijn insulinepomp dat ik me met dit apparaat zelfs veiliger voel dan ik me bij mijn kamergenote of mijn ouders ooit gevoeld heb. Sinds ik de pomp gebruik heb ik 's nachts bijna geen hypo's meer gehad. Naar mijn idee zijn nachtelijke hypo's een van de engste dingen van het leven met type 1 diabetes. Ik word 's ochtend wakker en bekijk dan mijn CGM-grafiek. Meestal zie ik daarin dat mijn waarden de hele nacht binnen mijn streefbereik(TIR, Time In Range) lagen. Dit heeft ervoor gezorgd dat de kwaliteit van mijn slaap sterk verbeterd is en dat is belangrijk. Als student slaap ik niet veel, dus als ik dan de kans krijg om te slapen, wil ik natuurlijk wel goed slapen. Het kwam meerdere keren per week voor dat ik midden in de nacht wakker werd door een alarm vanwege mijn lage BG. Ik dwong mezelf dan boos om fruitgombeertjes te eten in bed totdat mijn BG weer hoog genoeg was. Maar nu eet ik vrijwillig fruitgombeertjes in bed. Ze zijn niet meer nodig voor de hypo's; er zijn namelijk geen hypo’s meer!

Vurig vertrouwen

Het schooljaar starten met een positieve en productieve instelling is belangrijk. Ik heb me nooit door mijn type 1 diabetes laten voorschrijven wat ik wel en niet kan bereiken. Maar ik ben me er wel van bewust dat type 1 diabetes ervoor kan zorgen dat alles net wat moeilijker wordt. Geef type 1 diabetes een taak en dan zal de diabetes zeggen: "Oké, maar wat nou als we deze taak niet gewoon uitvoeren maar eerst alles IN BRAND steken? Wat vind je daarvan?" Ik zie mijn insulinepomp als rookmelder en blusinstallatie in één. Als mijn type 1 diabetes probeert de pyromaan uit te hangen, voorkomt mijn pomp de schade voordat er schade optreedt. Dit geeft mij veel zelfvertrouwen om aan dit nieuwe kwartaal te beginnen.

Doelen omzetten in werkelijkheid

Wat mij zo onzeker maakte, was dat ik niet alles wist van mijn diabetes: het idee dat ik niet zo veel controle had als ik zou willen of moeten. Zelfs na veertien jaar heb ik deze ziekte nog niet helemaal uitgevogeld (ik heb nog steeds slechte dagen). Maar ik voel me nu zekerder dan ooit omdat ik de benodigde hulpmiddelen heb om type 1 diabetes de baas te kunnen. Ik ben namelijk de baas. Ik ben absoluut in staat om niet alleen af te studeren maar om ook een stempel te drukken op de wereld, met alles wat ik in de afgelopen jaren geleerd heb. Hoe meer tijd mijn BG binnen het streefbereik zit (en ik me niet met mijn diabetes hoef bezig te houden), hoe meer tijd ik heb om mijn doelen om te zetten in de wereld die ik altijd voor ogen had. Het is een ongelooflijk gevoel en het zal mijn (en jouw) tijd op de universiteit zeker bepalen.”

De standpunten en meningen in dit artikel zijn die van de geïnterviewde patiënt en weerspiegelen niet noodzakelijk het officiële standpunt of productclaims van Medtronic. Dit artikel is niet geschreven met enige verplichting of verwachting richting de patiënt om producten van Medtronic te gebruiken, te promoten of te kopen. Deze patiëntengetuigenis bevat niet alle noodzakelijke informatie voor de juiste zorg en behandeling van patiënten met diabetes. Voor de zorg en behandeling van diabetes wordt u doorverwezen naar uw zorgverlener en/of arts. Als zodanig kunnen personen geen beroep doen op de hierin gepresenteerde informatie over een behandelingsprogramma of het behandelen van patiënten met diabetes.

* Opmerking van de redacteur: Dit artikel is een aangepaste versie van een artikel dat eerder is gepubliceerd op de website van Medtronic Diabetes Australia.